Ғибадат сапаршыларының көпшілігі Келлеровкаға бір күн бұрын-5 шілдеде жиналды, өйткені жол таңертең ерте басталады. Соңғы сәтте бұл көптен күткен сапарды болдырмауға тура келеді ме деген үлкен алаңдаушылық болды, өйткені 5 шілдеде кешке бұл аймақта нөсер жаңбыр жауып, жолдарды шайып кеткен еді. Келесі күні ауа-райы өзгергенімен, дала бойымен жүрудің бастапқы жоспарынан әлі де бас тартуға тура келді, ал жол тек грейдер бойынша бар еді, бұл да қиындық тудырды, өйткені жол жаңбырдан кейін тайғақ қана емес, сонымен қатар өте тасты болды, аяғын қайырған сапаршылар саны тек біреумен шектелмеді.
Таңертең 6 шілде күні барлық ғибадат сапаршылары Ассизийлік Әулие Франциск ғибадатханасына жиналып, Әулие Мәриям Архиепархиясындағы арнайы шақырылуларға қамқорлық жасауды басқаруға жауапты Петр Пытлованы әкенің жол сілтеуі мен батасын алды. Жолда ғибадат сапаршылары бірге Раушантәж дұғасын жасап, ой түюлерді тыңдап, ән айтып келді. Жол бойында топпен бірге жүретін қасиеткерлер мен монах әйелдермен күнәларды мойындау құпиясын қабылдауға немесе рухани әңгімелесуге мүмкіндік болды. Атырау Апостолдық Администратурасының басшысы Петер Сакмар әке ғибадат сапаршыларына арналған, шақырулар тақырыбында рухани конференциялар дайындады. Межелі жерге келіп, үнсіздікпен жеке дұға етіп, біраз демалып, ғибадат сапаршылар Мессаға қатысып, кешке ғибадатханаға тағы бір рет жиналып, Бейбітшілік Патшайымы Мәриямға өздерін бағыштау әрекетін жасады, оның барысында сапаршылардың алғыс пен өтініш жәшігінде қалдырған ниеттері ескерілді.
Көлге алғашқы жаяу ғибадат сапарын приход басшысы Лоренц Гаволь әке 1992 жылы ұйымдастырды, бірақ ол кезде Тонкошуровка ауылынан (Солтүстік Қазақстан облысы)бастаған еді. Айтпақшы, биылғы жылы Тонкошуровкадан Озерноеға дейінгі 15 шақырымдық жолды жастар арасында пәктік өмірді насихаттайтын Таза жүректер қозғалысының мүшелері мен олармен бірге жүретін монах әйелдердің арасынан 50-ге жуық жаяу сапаршылар жүріп өтті.
Келлеровкадан Озерноеға баратын ғибадат сапаошылары қатарына Щучинск қаласындағы Әулие Абраам шіркеуінің басшысы Давид Сладек әке ұйымдастырған «Озерное 2022» экспедициясының қатысушылары, ұзындығы 120 шақырым Көкшетау-Озерное бағыты бойынша қосылды.
Салтанатты Мессаны Қазақстанға үшінші рет келген кардинал Роберт Сара өткерді, оған Апостолдық нунций Фрэнсис Ассизи Чулликатт, архиепископ-митрополит Томаш Пэта, Епископ Атаназиус Шнайдер, сондай-ақ Қазақстанның түрлі приходтарынан келген қасиеткерлер қызмет етті. Салтанатты Құлшылық 250-ге жуық адамды жинады. Мереке аясында жергілікті билік өкілдерінің қатысуымен Әулие Иоанн Павел II атындағы ғибадат сапаршылар үйі қасиеттелді.
Сонымен, қиындықтарды жеңе отырып, 30 шақырым жүріп өткен 80 адам кім? Ең жас қатысушы 11 жаста, ең үлкені 73 жаста. Сапар шынымен де ұлттық болды, өйткені оған Қазақстанның түкпір-түкпірінен келген адамдар қатысты. Қатысушылардың ғибадат сапары туралы кейбір сұрақтарға жауаптарына олардың призмасы арқылы қарауды ұсынамыз.
Бұл сіздің алғашқы ғибадат сапарыңыз ба? Егер сіз бұрын және басқа бір жерде болған болсаңыз, бұл туралы қысқаша айта аласыз ба?
Гүлнара, Нұр-Сұлтан қ., 57 жаста, тәжірибелі қатысушы: «Ғибадат сапарда ол сондай-ақ Камышенка ауылында Ченстоховалық Құдай Анасы иконасына (2014 ж., 2015 ж.), Әулие Маврикий монастырында (2015 ж. Швейцария), Қасиетті Жерде (2016 ж. Израиль) болған. Новоишимка ауылынан дала бойымен Камышенка ауылына дейін 2 күн бойы Ченстоховалық Құдай Анасы иконасына шамамен 45 км жаяу жүрген. Ең қызығы, Новоишимка-бұл менің анамның отаны, менің барлық балалық шағым сол жерде өтті және менің туыстарым әлі де сол жерде тұрады. Сапаршылар тобында айқышпен және христиан әндерімен алғаш рет ауылдан шыққан кезде қиын болды…Мен үшін, қазақ үшін, жол бойында туыстарымен ықтимал кездесулер туралы ой, олардың түсінбеушілігі мен наразылығын күту- өз таңдауымды сезіну сәті еді, олардың арасында Иса Мәсіхтің куәгері және шәкірті болуға дайын болу сынағы болды. Мен 2014 жылы шомылдыру рәсімінен өту құпиясын қабылдадым және әлі де сенімнің сәби кезеңінде болдым… Бұл менің сенімді мойындаудағы алғашқы сабағым болды. Құдайға шүкір, ол маған күш берді, күнәларды мойындау құпиясы арқылы нығайтты».
Сіздің ойыңызша, ғибадат сапарлары не үшін қажет?
Наталья, Павлодар қ., 51 жаста, ғибадат сапарында алғаш рет: «Менің ойымша, ғибадат сапар-бұл өте терең дұға, әсіресе қасиетті жерлерде көптеген адамдар бірге дұға еткенде, мұнда ғажайыптар жасайалатын ұжымдық дұғаның энергиясы бар».
Малгожата Рековска әпке, Әулие Викентий де Польдің мейірімділік монах әпкелері, Макинск қ., 54 жаста, тәжірибесі бар ғибадат сапаршысы, бірақ Озерноеға алғаш рет : «Ғибадат сапары сенімімізді нығайту үшін қажет, бәріміз бір Құдайдың баласы екенімізді және біз бір-бірімізбен бауырласпыз, біздің өміріміз ол жол,бұл жолда ешкім маған ештеңе қарыздар емес екенін сезіну».
Гүлнара, Нұр-Сұлтан қ., 57 жаста, тәжірибесі мол ғибадат сапаршысы: «Ғибадат сапары дұғаның ерекше түрі, ойды шоғырландыру, қарым-қатынас жасау, өзін-өзі тану, әңгімелесу уақыты ретінде өте қажет. Күндердің қалыпты ағымында ұзақ уақыт түсінетін заттар бар,ал ғибадат сапарының осы қысқа күндерінде ашылулар ағыны болады. Қасиеткерлер және монахтармен, жолда бізді қарсы алатын басқа приходтардағы адамдармен, ғибадат сапаршылармен қарым-қатынас жасау көп нәрсе береді».
Неліктен сіз оны жасауға шешім қабылдадыңыз?
Виктор, Юлия Кольцовтар және олардың ұлы Артем, Көкшетау қ.: «Ғибадат сапар біздің отбасылық дәстүрімізге айналғанын қалаймын».
Герман Анна, Орал қ., 18 жаста, ғибадат сапарда алғаш рет: «Құдайдың көмегімен өз шақыруымды тану және сұрағыма жауап алу мақсатында ғибадат сапары маған көмектесті деуге болады».
Валентина, Чкалово ауылы, 58 жаста, бұл ғибадат сапарында екінші рет: «Біраз уақыт қарбаластан ажырау үшін, әлеммен байланыссыз бола тұру үшін келдім. Ең бастысы-Тәңірімізге сене отырып, қиындықтармен қандай да бір жолмен жүру. Өмірді талдауға уақыт бөлу, өз іс-әрекеттерімде не өзгерте алатыным, мұқтаж адамдарға қалай көмектесетінім туралы ойлар».
Валентина Ивановна Шендрик, Хромтау қ., 73 жаста, ғибадат сапарда алғаш рет: «Мен бұл керемет жер туралы естігенмін және көптен бері барғым келіп жүр еді. Менің әкем қуғын-сүргінге ұшыраған, сонымен қатар ол сол кездегі барлық адамдар сияқты көмекке мұқтаж болды. Мен әкемді еске алу құрметіне ғибадат сапар жасадым».
Сіз , ғибадат сапарында болмаған, бірақ бару туралы ойлап немесе күмәнданып жүрген жандарға не айтар едіңіз? Оған қалай жақсырақ дайындалу керек?
Валентина, Чкалово ауылы, 58 жаста, бұл ғибадат сапарында екінші рет: «Бір ғана кеңес бар: барыңыз!».
Ригина, Нұр-Сұлтан қ., 33 жаста. Оның еншісінде қасиетті жерге жасаған ғибадат сапары бар. Бұл ғибадат сапардағы ниеті: қатерлі ісікке шалдыққан жиенінің денсаулығы: «Мен бәріне осы жолдан өтуге кеңес беремін: жаңа нәрсе; өзіне басқаша қарауға, шынайы әлемді көруге, күнделікті өмірдің жайлылық пен қуанышқа толы екенін түсінуге, қазіргі әлемнің көптеген мүмкіндіктері үшін Құдайға алғыс айтуды үйренуге, біздің қызықты уақытта өмір сүріп жатқанымызды түсінуге көмектеседі. Дайындалу үшін ауа-райының болжамын қарау керек, ұйымдастырушылардан немесе жергілікті тұрғындардан кеңес сұрау керек, физикалық тұрғыдан дайындалу керек — қала бойынша тым құрыса 10 км жүру керек».
Әсемгүл,Нұр-Сұлтан қ, бұрын да ғибадат сапарларына барған: «Ғибадат сапары туралы ойлайтындар мен күмәнданатындар үшін қорқыныш әрқашан үрей туғызады, бірақ жемісі үлкен деп айта аламын. Бару керек. Дайындық физикалық және моральдық тұрғыдан қажет — өз ниетіңізді тұжырымдау маңызды».
Герман Анна, Орал қаласы, 18 жаста, ғибадат сапарда алғаш рет: «Менің ойымша, ұйымдастырушылар ғибадат сапарының барлық тұстарын адамдар мұны бір туристік жорық ретінде қабылдамауы үшін түсіндірулері керек».
Валентина Ивановна Шендрик, Хромтау қ., 73 жаста, ғибадат сапарда алғаш рет: «Ғибадат сапарға дайындалуда ауа-райына сәйкес өзіңізге жақсы аяқ киім таңдау маңызды. Күмәнданудың қажеті жоқ, тек бәрін Мәриямның қолына беру керек, Ол сағанқалай көмектесу керек екенін біледі».
Кристина әпке, Әулие Викентий де Польдің мейірімділік монах әпкелері, Макинск қ., 63 жаста, ғибадат сапарда алғаш рет: «Ғибадат сапарға ерекше дайындалудың қажеті жоқ: тек ыңғайлы аяқ киім мен қолыңызда раушантәж болса болғаны».
Салтанат, Нұр-Сұлтан қ., 40 жаста, осы ғибадат сапарда 2-ші рет: «Берік тату отбасылардың болуы,рухани өмірге көмектесетін, сенімге үйрететін, қасиетті құпияларды беретін қасиеткерлер мен монахтық өмірді таңдағандардың болуы аса маңызды. Христианның өмірі онсыз мүмкін емес».
Арнайы шақырылудың не екенін қалай түсінесіз? Бұл бүгінгі әлемде өзекті тақырып па? Сіздің шақыруыңызды қалай тануға болады деп ойлайсыз?Ригина, Нұр-Сұлтан қ., 33 жаста. Оның еншісінде қасиетті жерге жасаған ғибадат сапары бар. Бұл ғибадат сапардағы ниеті: қатерлі ісікке шалдыққан жиенінің денсаулығы: «Арнайы шақыру мамандыққа (адамдарға қызмет ету) және отбасына қатысты . Мамандықта-бұл сіз жақсы жұмыс істей алатын , сіздің бұған талантыңыз бар нәрсе. Мамандықтағы шақырылуыңызды түсіну үшін сіз өзіңіздің «меніңізден» абстракция жасап, денсаулығыма және жақындарыма зиян келтірместен өз талантымды қай салада «инвестициялай аламын» деп ойлауыңыз керек. Тәңірімізде әрқайсымыз үшін әдемі, таңғажайып өмірдің жоспары бар, сіз оған кедергі жасамауыңыз керек және ол бізді қайда бағыттайтынын қабылдауыңыз керек».
Малика, Нұр-Сұлтан қ., 31 жаста. Ғибадат сапарында бірінші рет: «Біздің өмірімізде тек бір шақыру бар-бұл Құдаймен бірге болу, біз бәріміз оған шақырылғанбыз, және Ол дұғада әрқайсысына бағыт береді. Менің ойымша, шақырылуды тану оңай емес, бірақ бізде бұл үшін жақсы құралдар бар: қасиетті құпиялар, дұға, қасиеткерлер, монах әпкелер. Ең бастысы-асықпау, өйткені дүние сізді артта қалғандай етіп көрсетеді, бірақ мұқият болыңыз және жаныңыздың «радиоқабылдағышы» әрқашан жақсы күйде болуына жағдай жасаңыз».
Виктор және Юлия Кольцовтар , Көкшетау қ.: «Тақырып өте өзекті, әсіресе қазір бір жынысты махаббат, жынысты өзгерту мүмкіндігі, гендерлік мәселелер кеңінен насихатталуда. Біздің балаларымыздың отбасылық және діни өмір құндылығының үлгісі болуы өте маңызды».
Валентина, Чкалово ауылы, 58 жаста, бұл ғибадат сапарында екінші рет: «Шақыру-бұл сыйлық, және сіз оны тек жүрегіңізбен сезіне аласыз».
Гүлнара, Нұр-Сұлтан қ., 57 жаста, тәжірибесі мол ғибадат сапаршысы: «Менің ойымша, шақыру-бұл Құдайдың сен үшін қалайтыны, оның сен туралы ойы, оны орындау керек. Бұл өмірде сізде болуы мүмкін ең жақсы нәрсе, өйткені Құдайдың еркін орындау, Сізге арналған Құдайдың ниетін жүзеге асыру — адам үшін ең үлкен бақыт. Шақыру тақырыбы әрқашан өзекті. Өз орныңды табу және Құдайдың қалағанын істеу-өмірдің ең жақсы сценарийі».
Малгожата Рековска әпке, Әулие Викентий де Польдің мейірімділік монах әпкелері, Макинск қ., 54 жаста, тәжірибесі бар ғибадат сапаршысы, бірақ Озерноеға алғаш рет: «Шақыру-бұл қазіргі әлемде өте өзекті тақырып, қасиеткерлікке немесе Оған бағышталған өмір сүруге шақыратын Құдайдың дауысына жауап беретін адамдар өте аз, бұл өмірде ажырасулар мен қираған отбасылар өте көп. Оның шақыруын тану үшін Құдайдың маған Қасиетті Жазба арқылы айтқысы келетінін үнсіз тыңдау керек және Оның сөздерін басып тастамау керек».
2022 жылғы Озерноеға ғибадат сапардан қандай әсерлер бар? Ең есте қалатыны немесе ең қиыны не нәрсе болды?
Валентина Ивановна Шендрик, Хромтау қ., 73 жаста, ғибадат сапарда алғаш рет: «Мен өзімді анама қонаққа келгендей сезіндім, қиындықтарды сезбедім, өзімді жеңіл және жақсы сезіндім, тіпті жараларымды да ұмытып кеттім, бәрін ұмытып кеттім: мен тек ғибадатхананы көрдім, керемет көлді көрдім, Мәриям Анамды көрдім, Иса Мәсіхті көрдім. Маған адорацияда болу және Онымен сөйлесу ұнады, дұға көп болды және бұл арқылы жан-жүрегімдегі ауырлық кетті».
Кольцова Юлия, Көкшетау қ., 41 жаста, ғибадат сапарда үшінші рет: «Менің күйеуімнің эмоциясы мен қолдауы көбірек есімде қалды. Ең қиыны Глубокое ауылынан Озерноеға дейінгі аралық болды».
Малика, Нұр-Сұлтан қ., 31 жаста, ғибадат сапарда бірінші рет: «Маған үлкен қауымның жанында болу, бірге дұға ету, бір рухани тілде сөйлесу ұнады. Әрбір қасиетті раушантәж құпиясы туралы терең ойға батып, ойлар тазарып, менде не болып жатқанын және қанша жұмыс қажет екенін көре бастадым, аяқтарым аурылай бастады, бірақ мен бұл құрбандықтың не үшін қажет екенін және оның маған қажет екенін түсіндім».
Алтынгүл, Нұр-Сұлтан қаласы, 38 жаста, Новоишимкадан Қамышенкаға екі рет барған, Озерноеға алғаш рет ғибадат сапарына қатысты: «Бұл ғибадат сапар кейбір қатысушылардың және әкелер мен ұйымдастырушылардың арқасында өте көңілді болды. Біз сирек тоқтауға тырыстық, ең қиыны жолдың соңында басталды, аяғымыз ауырып қалды. Алдыңғы ғибадат сапарларда мен аяғымды қан аққанша қажап алған едім, бұл жолы бәрі басқаша болды».
Татьяна, Орал қ., 56 жаста, ғибадат сапарда алғаш рет: «Егер сіз өзіңіздің рухани дамуыңызға қамқорлық жасағыңыз келсе, қасиетті орындарға баруыңыз керек. 30 шақырымдық жол, түнгі адорация, Петер Сакмардың рухани тәлімгерлігі, пікірлес адамдармен қарым-қатынас мен үшін өмір сүруге және одан әрі жұмыс істеуге күш берген өмір көзі болды. Озерноеда болған кезде мен маңызды шындықты білдім: өмірде сенімді болу үшін өзімді толығымен Мәриям Бикеге беруім керек».
Салтанат, Нұр-Сұлтан Қ., 40 жаста, осы ғибадат сапарында 2-ші рет: «Ең қиыны-мен тіпті соңғы метр деп айтар едім, біз ғибадатханаға жақындаған кездегі соңғы қадамдар, өйткені мен физикалық тұрғыдан шаршадым, бірақ ішімде қуаныш болды. Жолда әкелердің үлгісі қиындықты жеңуге көмектесті. Мәселен, осы күнге дейін Көкшетаулық балалармен бірге екі күн жүріп өткен Давид әке өте шаршаған шығар, бірақ ол мұны қандай қуанышпен және сүйіспеншілікпен жасады. Менің ойымша, мұндай ғибадат сапарда әркім әр түрлі болады, бірақ егер адам мұны дұрыс түсінікпен қабылдаса, Құдай бізге қажет нәрсені береді».
Материалды дайындауға көмектескені үшін Рахметова Әсемгүлге және сауалнама сұрақтарына жауап жібергендердің барлығына алғыс айтамыз.
